حجة الاسلام والمسلمین آقاى سید محمدعلى جزایرى آل غفور، از مدرسین حوزه علمیه قم نوشته اند: این کرامت به خط جد اعلاى ما مرحوم سید عبدالغفور نوشته شده و به دست ما رسیده است ، که اینک با اندکى اصلاح در الفاظ و عبارات (بدون تغییر در معانى ) تقدیم مى گردد:
 طویریج دهى است در سه فرسخى کربلا که همه ساله روز عاشورا دستجات عزا و سینه زنى از آنجا پیاده به کربلا مى روند و دسته طویریج مشهور است .
بارى ، زنى از اهل طویریج ، حاجتى داشته است ، گوساله اى نذر حضرت عباس ‍ علیه السلام مى کند و حاجتش برآورده مى شود. براى زیارت اول ماه رجب که به کربلا مشرف مى شود گوساله را همراه خود مى برد. در بین راه یکى از ماءمورین ژاندارمرى ، که سنى بوده ، او ار مى بیند و مى پرسد گوساله را کجا مى برى ؟ مى گوید: نذر حضرت عباس ‍ است و به کربلا مى برم . آن را از او مى گیرد و مى گوید نمى خواهد به کربلا ببرى ! هر چه زن اصرار و خواهش مى کند، پس نمى دهد. زن مشرف به کربلا مى شود و در حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام ، جریان را به آقا عرض مى کند، که من به نذر خود وفا کردم ولى آن مرد سنى از من گرفت ، و از آقا خواهش مى کند که گوساله را از آن ماءمور سنى بگیرد.
شب که مى خوابد در خواب خدمت حضرت عباس علیه السلام رسیده و مجددا خواهش مى کند که به هر وسیله شده حضرت ، گوساله را از او بگیرد. حضرت مى فرماید: نذر تو رسید قبول است ! عرض مى کند که من دلم مى خواهد از او بگیرید. مى فرماید: من گوساله را به او بخشیدم و

ما خانواده وقتى چیزى به کسى بخشیدیم آن را پس نمى گیریم...

 باز زن اصرار مى کند. حضرت مى فرماید: آن مرد حقى به گردن من دارد و من به تلافى آن حق ، گوساله را به او بخشیدم . مى پرسد: آن مرد سنى چه حقى بر شما دارد؟!
مى فرماید: مدتى پیش ، همین مرد روزى به جایى مى رفت . هوا بسیار گرم بود، و تشنگى بر او غالب شد به حدى که نزدیک بود به هلاکت برسد. پس به کنار نهر آبى رسید و از آب آن آشامید. چون سیراب شد، به یاد تشنگى برادرم ، امام حسین علیه السلام ، افتاد و اشک از چشمش جارى شد و بر قاتلان آن حضرت لعنت فرستاد. به این سبب من گوساله را به او بخشیدم .
وقتى زن به طویریج برگشت ، باز آن مرد سنى را دید و جریان خوابش را براى او نقل کرد. مرد گفت : بیا گوساله را بگیر! گفت : نمى گیرم ، حضرت عباس علیه السلام به تو بخشیده .

 مرد گفت : به خدا قسم ، از این موضوع بجز خدا کسى خبر نداشت .

 لذا توبه کرد و گفت : این خانواده برحقند...

 اشهد ان علیا ولى الله...

 وى شیعه شد و همان روز کربلا به زیارت حضرت ابوالفضل علیه السلام رفت و

 طوایف اعراب هم که این خبر را شنیدند همه به زیارت حضرت مشرف شدند و

 بعضى از بستگان آن مرد نیز به آئین تشیع درآمدند...

نوشته شده از کتاب چهره درخشان قمر بنى هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام